|
Beste leden,
We merkten dat de oorlog op veel van ons van invloed is.
Het kan spanning geven of je kunt er verdrietig van worden.
Wij willen daarom iedereen er op wijze dat onze deuren op staan voor jullie, omdat het beste medicijn is om even onder de mensen te zijn en je aandacht even op het hier en nu te richten. Er staat elke dag lunch klaar om 12.15.
Hieronder nog een gedichtje van Pelle over hoe deze situatie soms ook gewoon een beetje ongemakkelijk kan voelen.
Een ongemakkelijk gedicht
In Oekraïne staan ze aan het front
Ik zit hier
Wit scherm voor mijn neus
Een gedicht te schrijven
Terwijl kinderen van moeders
Worden losgerukt
Machinegeweren uitgedeeld
Een houten krat vol met
Kalasjnikovs
Binnen 24 uur
Zou ik er zelf kunnen staan
Zij aan zij, blauw met geel
Maar ik weet niet eens
Of ik voor iemand ben
Wil ook niet voor iemand zijn
Dit is mijn oorlog niet
En toch zit ik er midden in
Positie: westerling
In een oorlog sneuvelt
De waarheid vaak als eerst
Zei een wijze ooit
Misschien dat dit gedicht
Nu ietsje minder wit
Niet eens zo’n slecht idee
Gewoon voelen wat het is
Even niks geen waarheid
Maar een ongemakkelijk gedicht
Pelle Bast
|
