|
|
|
|
Geestelijke gezondheidszorg: toenemende grip op situatie met EK-c
Onderzoeksrapport Eigen Kracht-conferenties bij gedwongen zorg
Op 1 september jl. verscheen het onderzoeksrapport naar Eigen Kracht-conferenties binnen de verplichte geestelijke gezondheidszorg. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), de opdrachtgever van het onderzoek, ontving het rapport in het kader van de nota van wijziging van de Wet verplichte GGz.
Conferenties voor volwassen
In de periode maart 2013 tot en met het eerste half jaar van 2015 zijn zestig Eigen Kracht-conferenties binnen de verplichte geestelijke gezondheidzorg (GGz) voor volwassenen onderzocht. De onderzoeksvraag was of deze manier van besluitvorming ook succesvol toe te passen is in dit werkveld.
Zinvol, ook bij forse problemen
Het onderzoek heeft laten zien dat dit zo is. In 41 van de 60 conferenties heeft de hoofdpersoon samen met zijn netwerk een Eigen Kracht-plan gemaakt. Drie maanden later ervoeren de deelnemers een toegenomen grip op de situatie, meer sociale steun en een bescheiden dwangreductie. De conferentie bleek daarnaast een geschikte plek om problemen en verwachtingen met de eigen kring te bespreken, terwijl hulpverleners het sociale netwerk leerden kennen. De resultaten zijn soms bescheiden, mede als gevolg van de forse problematiek, desondanks zijn zij zeer betekenisvol.
Motie en Kamervragen
In juni nam de Tweede Kamer al een motie van Segers (CU) en Van der Staaij (SGP) aan. Daarmee verzoekt de Tweede Kamer de regering om de onderzoeksresultaten uit het onderzoek op te nemen in de Nota wijziging Wet verplichte GGz. Minister Schippers ziet de mogelijkheden: "De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg maakt het vanaf de inwerkingtreding van dit wetsvoorstel mogelijk dat betrokkene zelf met zijn familie of naasten een plan van aanpak opstelt waarmee verplichte zorg kan worden voorkomen. De Eigen Kracht-conferentie zie ik als een ondersteuning van mijn beleid en kan behulpzaam zijn bij het opstellen van het plan van aanpak.”
|
|
|
|
|
In Zaanstad lukt het wel
Ondersteuning bij maken familiegroepsplan beschikbaar voor iedere inwoner
Een belangrijke motivatie voor de transities in de (jeugd-)zorg waren transformatiedoelen als zorg dichterbij, minder versnipperd werken, aansluiten op mogelijkheden en regie van mensen zelf. Het vormgeven van die doelen is voor veel gemeenten en organisaties een zoektocht. De uitwassen komen bijna dagelijks voorbij in de media. Gelukkig gaan er ook dingen goed. In Zaanstad bijvoorbeeld. Inkoopmanager Arne Theunissen licht toe hoe dat komt.
Inhoud geven
“Al in 2013 zijn we gestart met lokale gebiedsteams voor de jeugd. Daarin zijn verschillende expertises en aanbieders vertegenwoordigd. Zij zijn verantwoordelijk voor de jeugdhulp en voor het inschakelen van specialistische hulp. Is er hulp nodig die niet is gecontracteerd? Dan hebben ze de mogelijkheid om dat via een PGB te regelen. In de praktijk lossen de teams 80% van de vragen zelfstandig op. In 2013 was de druk minder groot dan nu, daardoor hadden we de ruimte om te experimenteren en de organisatie inhoud te geven. Daarnaast hebben we geïnvesteerd door het budget te verruimen.
Open en kritisch
De verantwoordelijkheid die de teams hebben is groot. Samen kijken ze wie wat kan doen en kopen daarbij elkaars diensten in. Als gemeente vinden we het belangrijk dat de teams elkaar ook naar een hoger niveau tillen. Daarom maken we strakke resultaatafspraken en eisen we inzichtelijkheid van de specialismen. De samenwerking tussen de gemeente en de aanbieders is een open samenwerking. Daarbij zijn we met elkaar in gesprek en soms ook kritisch naar elkaar toe. Wij vinden bijvoorbeeld dat ook minder vrijblijvende zorg geboden moet worden als dat nodig is. Het ene team slaagt daar beter in dan het andere. Dan willen wij dat ze elkaar opzoeken en uitwisselen waarom het in het ene gebied wel lukt en in het andere niet. Andersom krijgen wij bijvoorbeeld feedback over het administratiesysteem dat gebruiksvriendelijker zou mogen. Daar gaan wij mee aan de slag.
Ondersteuning familiegroepsplan
Dat mensen zelf hun hulpverleningsplan mogen schrijven is wettelijk vastgelegd. Bijzonder is dat in Zaanstad ondersteuning bij het maken van zo’n familiegroepsplan beschikbaar is voor iedere inwoner, zonder dat een verwijzing nodig is. Nog niet iedere inwoner weet dat, daar geven we het komende jaar met de gebiedsteams meer aandacht aan. De teams snappen goed dat dit belangrijk is, maar komen er nu nog niet altijd aan toe.
Ervaring inwoners
Op dit moment richten we het zorglandschap in, de komende jaren willen we het systeem verder transformeren en daar ook de financiering bij meenemen. De zorgaanbieders maken daar met elkaar voorstellen voor die we gezamenlijk bespreken en uitwerken. Inwoners zoeken we actief op om van hen te horen hoe zij betrokken willen zijn bij beleid dat participatie stimuleert. Daarnaast vragen we gebruikers van zorg naar hun ervaringen. Die uitkomsten worden meegenomen als input voor het beleid. Mensen zijn er blij mee dat ze hiernaar gevraagd worden.”
www.jeugdteamzaanstad.nl
|
|
|
|
|
|
'Brief van de burgemeester' draait tijdens Nederlands Filmfestival 2015
Maak kans op vrijkaartjes!
Eind juli werd bekend dat de documentaire ‘De brief van de burgemeester’ geselecteerd is voor het Nederlands Filmfestival (NFF) in Utrecht. Bijzonder, omdat documentaires die al op televisie uitgezonden zijn zelden het NFF halen.
Weerbarstige praktijk in beeld
In het najaar van 2014 was de documentaire ‘De brief van de burgemeester’ te zien bij NCRV 2DOC. Burgemeester Pieter Smit stuurde de bewoners van de Middenweg in Finsterwolde een brief, met de vraag om de problemen in hun straat met elkaar op te lossen. In de film is te zien hoe de inwoners van het Groningse Finsterwolde, na de nodige twijfels en met hobbels, met een Eigen Kracht-conferentie aan de slag gaan om de leefbaarheid van hun straat te verbeteren.
Destijds maakte de documentaire de tongen los: laten gemeente en woningbouw inwoners opdraaien voor achterstallig beleid en bezuinigingen? Hoe kan de Eigen Kracht-coördinator ‘zomaar’ vertrekken nadat de bewoners een plan hebben gemaakt? Maar ook: als burgers de regie over hun leefomgeving nemen, dan moeten gemeente en instanties wel met hen meewerken. De documentaire geeft de weerbarstige praktijk weer: gemeente en instanties zijn nog niet ingespeeld op plannen van hun inwoners. De film laat onverbloemd kansen en knelpunten van de participatiesamenleving zien.
Winactie
De docu draait maar liefst drie keer en geeft zo veel mensen de kans om te zien wat er bij komt kijken als mensen regie nemen over hun leefomgeving en wat dit betekent voor de rol van overheid en instanties.
Maak kans op gratis toegangskaartjes voor deze film in het NFF! Vertel in maximaal 140 tekens waarom zoveel mogelijk mensen deze documentaire op het NFF moeten bezoeken.
Mail uw oproep uiterlijk 15 september 2015 naar: familiegroepsplan@eigen-kracht.nl, onder vermelding van winactie NFF en uw naam, adres en telefoonnummer. De winnaars krijgen de kaartjes voor de vertoning van zaterdag 26/9 17.00 uur thuisgestuurd. De oproepen worden gebruikt om de film te promoten.
Data
Het Nederlands Filmfestival is in Utrecht en duurt van 23 september tot en met 3 oktober 2015. ‘De brief van de burgemeester’ draait:
Donderdag 24/9 om 14.00 uur in het Louis Hartlooper Complex 3
Zaterdag 26/9 om 17.00 uur in Rembrandt 3 met Q&A met regisseur Marlou van den Berge
Donderdag 1/10 om 16.30 uur in Hoogt 1
‘De brief van de burgemeester’ is geregisseerd door Marlou van den Berge en geproduceerd door Paul de Bont Producties.
Lees hier meer over 'De brief van de burgemeester' en/of bekijk de trailer.
Lees hier meer over de vertoningen op het Nederlands Filmfestival.
|
|
|
|
|
|
Puinruimen
Open de deur naar een nieuw begin;
de sleutel heb je zelf in handen.
Puinruimen is een leergroep voor gedetineerden die hun leven willen veranderen en willen werken aan een toekomst zonder criminaliteit.
In het kader van het project ‘Puinruimen’, waaraan een aantal Penitentiaire Inrichtingen (P.I.) deelneemt, verzorgt de Eigen Kracht Centrale ook een trainingsonderdeel. Eind april vond zo’n bijeenkomst plaats in de P.I. van Leeuwarden. Drijvende kracht achter het project aldaar zijn twee geestelijk verzorgers van protestantse en rooms-katholieke signatuur, die samen met tien gedetineerden en twee personeelsleden ook deelnamen aan de Eigen Kracht-sessie.
Actieve deelname
Al vanaf de start van de ochtend werd de deelnemers duidelijk dat een actieve deelname van elk werd verwacht. Ruimtegevend aan de ideeën van iedereen over wat Eigen Kracht zou kunnen betekenen, stonden er al snel veel woorden op een flap, die richting gaven aan het verdere verloop van de ochtend
Open sfeer
In een openhartige sfeer, met respect voor elkaars mening kwamen onderwerpen voorbij als het benutten van persoonlijke kwaliteiten en vaardigheden, het herstellen van (beschadigde) relaties, het betrekken van familieleden, vrienden en kennissen en hoe je als eigenaar van een situatie verantwoordelijkheid kunt nemen.
Relationeel en financieel herstel
Op het programma stond ook een film uit de VS waarin dorpsbewoners gevolgd zijn die samen een plan maken na een ingrijpende gebeurtenis. Een aantal jongemannen heeft een monumentale brug platgebrand. De maatschappelijke en financiële schade is enorm en moet hersteld worden. Op indrukwekkende wijze maken de jongens, hun ouders en andere inwoners een plan, om de aangerichte emotionele, relationele en praktische schade te herstellen. De film laat zien hoe vanuit de kracht van het vergroten van de kring (iedere betrokkene is welkom) en de bereidheid tot het zoeken naar een oplossing veel mogelijk blijkt.
De ochtend in Leeuwarden was intens, openhartig en leerzaam. En in het kader van het ‘puinruimen’ is door de deelnemers een belangrijke stap richting toekomst gezet.
Arie Koster, trainer Eigen Kracht Centrale
|
|
|
|
|
|
Seminar over FGC in Japan
Is netwerk betrekken mogelijk binnen eer-gerelateerde cultuur?
Half juli waren Rob van Pagée en Hedda van Lieshout van de Eigen Kracht Centrale samen met Jolijn Santegoeds van actiegroep Tekeer tegen de Isoleer op uitnodiging van Japanse sociale advocatuur en patiëntengroepen aanwezig op een vierdaags seminar in Japan. Als trainers en ervaringsdeskundige ondersteunden zij de deelnemers bij het vinden van een antwoord op de centrale vraag: Is het in de gesloten Japanse cultuur mogelijk om met de principes van Eigen Kracht en haar oorsprong Family Group Conference (FGC) het netwerk van mensen te betrekken bij een (dreigende) gedwongen opname in de psychiatrie?
Deelnemers waren zowel professionals als cliënten en familieleden. Kennis, ervaring, onderzoek en informatie die wereldwijd beschikbaar is over FGC, werd gedeeld. Spannend was of in de Japanse cultuur waar gezichtsbehoud, -verlies en schaamte een grote rol spelen, het mogelijk is meer mensen bij een probleem te betrekken. Gelukkig bleek uit de inbreng van hun voorbeelden van wel. Aan het einde van de vierde dag kon ook de vraag door vrijwel alle deelnemers positief beantwoord worden. Bovendien zijn de contouren zichtbaar van een plan om daadwerkelijk in Japan met FGC aan de slag te gaan. Rob van Pagée schreef een blog over het seminar.
|
|
|
