Op ieder reisje een ander meisje, in ieder stadje een ander schatje. Zeeman plukt er nu de vruchten van. Van de week stond er een grote fruitmand bij de poort: 'Voor mijn allerliefste Zeeman, van je Erin xxx.' Zeeman laat het zich smaken. Het Grote Verwennen is begonnen. Hij krijgt de lekkerste hapjes, zoveel en zo vaak als hij maar wil. Zeeman weet namelijk dat hij in rap tempo minder wordt. 

Dat wil zeggen: zijn motoriek. Een zelfstandig ommetje buiten is er niet meer bij. Hij valt voortdurend om vanwege zijn slappe achterhand. Dan hijsen we met vereende krachten zijn 350 kilo weer in de benen voor hij weer omkukelt. Zo'n rondje op het erf kan zo maar anderhalf uur duren voor hij weer veilig in het stro ligt. Maar eigenwijs als hij is, hij moet en zal naar buiten. 

En daar zit em ook de tragiek. Zeeman beseft dondersgoed wat er aan de hand is en dat doet hem zichtbaar verdriet. Aan mij de schone taak om het juiste moment vast te stellen waarop zelfs de verwenhapjes hem geen voldoende kwaliteit van leven meer geven. Bofkontboerin Ingeborg kwam nog met het idee van een vitamine B12 kuur. Haar poes die geen fysieke kracht meer had om op de bank te springen had daar baat bij gehad. Ik grijp me vast aan iedere strohalm, dus vitamine B12 staat nu ook dagelijks op het menu. Dat levert weer een extra bijbehorend boterhammetje met pindakaas op. Daar hoor je Zeeman dus niet over klagen. En zoals gezegd, aan vrouwelijke belangstelling nog steeds geen gebrek. Zeeman kan Erin anytime inschakelen voor een massage. Daar is hij heel blij mee. En ik ook.

Over varkensmassage gesproken. Op dit moment schrijf ik de Kleine geschiedenis van de Varkensmassage. Een 10-delig serietje op familiebofkont.nl en Facebook. Het valt in goede aarde zowel hier als in den vreemde. Er gaan geluiden op voor een Engelse vertaling om het vervolgens de wereld rond te pompen voor een beter begrip voor varkens. Daar boffen de varkens mee. Een beter begrip is nog steeds hard nodig, want wat ik toch iedere week weer voor onzinnigs over varkens voorbij zie komen. Dat varieert van zwientietikken op TV, een oud volksvermaak waarbij het varken achterna gezeten wordt door een stelletje geblinddoekte malloten, tot verzoeken om mijn medewerking te verlenen aan TV programma's waar de varkens ronduit misbruikt worden. (Onder het mom van dierenliefde, ja ja). Op Het Beloofde Varkensland zijn we nu al 21 jaar non stop bezig met Varkens PR en de komende 20 jaar zal daar nog geen verandering in komen :-)

 

Vorig jaar ben ik begonnen met álles op te schrijven vananaf 0. Wat er in die 21 jaar allemaal gebeurd is. Al gauw bleek dat dat omvangrijke boekwerk niet meer in één opkamertje zou passen. Dus worden het aparte deeltjes: de Bofkont reeks. Welnu: tekst en kaft van deel 1 is klaar: Boerenberichten uit de P.C. Hooftstraat. Nu bezig met het samenstellen van het fotomateriaal. Klik hier voor een voorproefje:  http://2016.bfknt.nl/BB008-sneakpreview-boerenberichten.jpg

 

Dat varkens onderling geen lieverdjes zijn (soms wel, maar vaak ook niet) was ons al bekend. Hoe het heeft kunnen gebeuren is nog steeds een raadsel, maar feit is dat zowel Granny als Muk vorige week een ongenadige aframmeling hebben gekregen van hun lieftallige soortgenoten. Vooral Muk kwam zwaar geschonden uit de strijd. Daar stond ik met mijn goede bedoelingen. Het adagium van PR: 'be good and tell it', was ver te zoeken. Ja jongens, zo schiet het niet op natuurlijk. Als bewaker van jullie imago wil ik wel het eerlijke verhaal kunnen vertellen. Maar wat moet ik als jullie er zo'n potje van maken? Als ik de foto's laat zien van het eindresultaat van jullie besognes weet ik niet meer zo zeker of iedereen nog wel zo dol op varkens blijft. Gelukkig herstellen varkens snel. Zowel hun humeur als de gevolgen er van. Dankzij een flinke dosis wondzalf is Muk weer zo goed als de oude.

 

Granny & Muk hebben zaterdag voor het eerst van hun leven een modderbad genomen. Nu ze eenmaal weten hoe het moet en wat het voor ze doet, lusten ze er wel pap van. Wat ben ik blij dat ze het Bofkonteiland afgeslagen hebben :-) Veel te leuk om ze op het erf te hebben. Twee gezellige tantes die het goed met elkaar kunnen vinden en ze maken nu ook vaker contact met mensen. Deze twee pensionada's worden steeds meer zichzelf. Een echte aanwinst op Het Beloofde Varkensland. 

 

De oude Bofkonten vragen steeds meer verzorging en laten we er niet omheen draaien: dat kost steeds meer geld. Wel fan maar nog geen Vriend van Familie Bofkont?
Vriend worden van Familie Bofkont doe je zo: http://familiebofkont.nl/vriend
En je krijgt er ook wat voor terug. Het Bofkontboek van Aagje tot Zeus, speciale Vriendenbijeenkomsten (dan kun je je portemonnee thuislaten), en heeeeel veeeeel feelgood momenten. 

 

Wie voelt er voor een wekelijkse workout op Het Beloofde Varkensland? We hebben een leuke weekendklus in de aanbieding: op zaterdag of zondag het land op om varkensvijgen en koeienvlaaien in de kruiwagen te scheppen en op de mesthoop te kiepen. Heerlijk buiten fysiek aan de slag en tegelijkertijd onthaasten. Neus in de wind, midden in de Bovenkerkerpolder met z'n prachtige luchten. Daar kan geen sportschool tegenop :-) Zin? Stuur een berichtje naar mail@familiebofkont.nl

Wordt Vervolgd.

© Dafne Westerhof / Familie Bofkont - Het Beloofde Varkensland
mail@familiebofkont.nl - http://familiebofkont.nl - http://facebook.com/familiebofkont

voorlichting & (mini)varkensvraagbaak: http://minivarkens.nl